De Wever ademt historie. Op deze plek, in dezelfde karakteristieke villa, huist al sinds 1934 een kleinschalig hotel. Wat begon als Pension de Wever, is na 87 jaar in 2021 weer in ere hersteld als de Wever. In al die jaren heeft het hotel een aantal gedaantewisselingen ondergaan, maar veel is ook hetzelfde gebleven.
Het is 1934 als de eerste steen voor de bouw van Pension de Wever wordt gelegd. De opdrachtgever is Jan Lieftink. Op een heuvel met vrij uitzicht op een groot heideveld, laat hij een statige villa bouwen met het idee dat welgestelden hier van hun vakantie kunnen genieten. Uit het hele land reizen chique dames en heren naar het pension in Otterlo af. Vaak komen ze licht bepakt en zonder bagage aan: het is in die tijd heel gebruikelijk om je koffers alvast per koets vooruit te sturen. De gasten van Pension de Wever komen voor de natuur, om lekker te eten, goed te slapen en vooral om uit te rusten.
Naast Pension de Wever wordt in 1942 een kleine cottage gebouwd. Het wordt het atelier van Willy Auping, conservator en later waarnemend directeur van het Kröller-Müller Museum. Hij schildert graag en helemaal vanaf deze plek met uitzicht op de uitgestrekte heide. Het atelier staat er nog steeds en is uitgebreid met een tweede cottage. Beide authentieke huisjes hebben inmiddels een nieuwe bestemming gekregen als een van de gastenverblijven van de Wever lodge.
Steeds meer gasten weten Pension de Wever te vinden. De ‘vreemdelingen’, zoals ze destijds in de omgeving worden genoemd, komen vooral voor de natuur van Het Nationaal Park De Hoge Veluwe, het in 1939 geopende Kröller-Müller Museum en het Jachthuis St. Hubertus. Als gasten van het pension kunnen ze meedoen met activiteiten die in de omgeving worden georganiseerd, zoals ‘een wildtocht door de Hoge Veluwe onder leiding van een Jachtopziener’ of een van de concerten in de muziektent van Otterlo. Aan het einde van de dag ploffen de gasten op een van de stoelen op het terras neer voor een hapje en een drankje. Zoveel is in de afgelopen 87 jaar niet veranderd…
In 1958 neemt Annie Bakker-Lieftink het pension van vader Jan over en doopt het om in Hotel Pension de Wever. In een brochure uit die tijd is te lezen dat het pension inmiddels over stromend water, een badkamer en elektriciteit beschikt. Het heeft tien kamers met twee bedden én een gezamenlijke woonkamer met kamernummer 1. Het ontbreekt de gasten aan niets. Nog steeds wordt bagage vaak per bode of spoor vooraf naar de Wever gestuurd en als de gasten iets willen bestellen, is een druk op een belletje genoeg om de familie Bakker te waarschuwen. Dit belsysteem hangt er nog steeds, maar het belletje rinkelt inmiddels niet meer. Het knusse huiskamergevoel is gebleven, net als een andere erfenis uit die tijd: in de Wever lodge ontbreekt een hotelkamer met nummer 1.
De familie Bakker zwaait ruim 25 jaar de scepter. Het hotel pension is in de afgelopen jaren flink gemoderniseerd. Inmiddels zijn er twaalf tweepersoonskamers kamers, waarvan merendeel een eigen douche en toilet heeft. Als gast betaal je voor zo’n kamer in die tijd fl 35,- op basis van logies en ontbijt, wat omgerekend maar liefst €15,88 is. Ook de tuin is flink aangepakt. De vijver voor het terras is verdwenen, net als het opvallende bruggetje eroverheen. Het terras is verdubbeld en heeft nog steeds hetzelfde schitterende uitzicht waarvoor de gasten naar Otterlo komen. Veel gasten keren graag terug en voelen zich hier thuis. Dat blijkt wel als de familie Bakker op de dag dat Pension de Wever vijftig jaar bestaat met een Abc’tje door de vaste gasten wordt toegezongen.
Na de verkoop van zijn Carnegie hotel in Arnhem, wordt Ruud Heinsius in 1992 de trotse nieuwe eigenaar van Hotel Pension de Wever. Met een knipoog naar zijn oude horecabedrijf, geeft hij Hotel Pension de Wever een nieuwe naam: Carnegie Cottage. Niet alleen de naam verandert, ook het interieur wordt grondig aangepakt. Samen met dochter Margot Schimmel-Heinsius en haar echtgenoot Dick Schimmel, die als chef in de keuken staat, creëert Ruud Heinsius een huiselijke Engelse sfeer. De gasten zijn enthousiast en in 1998 wordt Carnegie Cottage bekroond met de titel ‘Het leukste hotel van Nederland’. Na zijn overlijden zetten Margot, Dick en hun dochter Celine de legacy van Ruud nog heel veel jaren voort.
Lekker eten, een goed bed en rust. Hiervoor kwamen de gasten vanaf 1934 naar Hotel Pension de Wever en later naar Carnegie Cottage. Bijna negentig jaar later is dit niet anders en hebben we de oorspronkelijke naam weer in ere hersteld. We zien je graag bij de Wever Lodge!
